Bizantyjski Kanon Ikonograficzny i Kraje Slowianskie

[Evagelia]

...

[Wojtek Demeter]

Dziękuję Evagelio za udostępnienie, bardzo mi się przydało

[Evagelia]

...

[zephyr7]

Temat niezmiernie ciekawy, zachęcam Was do przejrzenia pięknego albumu "Ikony w Polsce".

Słowiańska interpretacja Kanonu jest niezwykle interesująca - nie znam się aż tak dobrze na historii sztuki, ale nasze ikony przypominają trochę wczesną sztukę gotycką: charakterystyczne, małe postacie, pełne twarze, malarstwo trochę bardziej "swojskie" i "przaśne", nieco mniej subtelne, pozbawione odrobiny delikatności. Za to, pełne ciepła i bardziej "ludzkie", nie wiem, jak lepiej to zdefiniować

[Wojtek Demeter]

Cóż, i tak dziękuję...za polecenie w takim razie Hmmm, również myślę, że słowiańskie ikony są niezwykle interesujące; szczerze mówiąc, w zasadzie ograniczam się ( nie pasuje mi zbytnio w tym miejscu słowo " ograniczam" ) właśnie do nich, z kilkunastoma wyjątkami odnośnie ikon z wysp, Krety, Cypru, oraz tych stricte Konstantynopolitańskich i okolicznych... Odnośnie owego gotyku... Istotnie, szczególnie jest to widoczne u nas, w Polsce, na Węgrzech, w Czechach, Słowacji; ogólnie rzecz ujmując- w miejscach, w których zlewa się nam kapka Zachodu z Wschodem. Powiem szczerze, że to, co mówisz, zephyrze, jest istotnie cechą dobrą, jednakże nie jestem zwolennikiem hmmm, jakby to ująć...zbytniego przenikania sztuki zachodniej do ikonografii, w zasadzie niemal żadnego. Ikony ikonami, a reszta resztą. Sądzę tak dlatego, że nie spotkałem się jeszcze z pozytywnym oddźwiękiem malarstwa kręgu zachodniego w ikonach, jeśli zobaczę kiedyś takowy, zrewiduję swoje zdanie

[zephyr7]

Wojtku, a czy zauważyłeś, że wiele z tych polskich "ikon" przypomina nasze nieśmiałe próby z temperą? Gdybyśmy nie mieli ksero, drukarek, czy innych możliwości odrysowania, tworzylibyśmy najpewniej bardzo podobne obrazy!

Dlaczego? Głównie dlatego, że mamy ograniczony dostęp do nauki właściwego stylu/kanonu, opanowanego do mistrzostwa w Grecji, czy niektórych częściach Rosji. Podobnie jak wraz z izolacją od "źródła" zmienia się język, tak samo zmienia się styl ikonograficzny. Polska nie jest wyjątkiem Weźmy, na przykład romańskie freski i ikony z Katalonii:




Warto wybrać się do tego muzeum, żeby zobaczyć jak kolejne okresy w sztuce zmieniały się i przenikały. Tutaj można obejrzeć niektóre obiekty w kolekcji:
http://art.mnac.cat/search.html;jsessionid=d6ae3536a85506c9f0ba993850a274e0d7983ee912be26c6cab8c0c5d739cb32?page=3&mode=mosaic&classifications=Painting&keyword=&authorName=&title=&objectId=&description=&authorId=

[Wojtek Demeter]

Och, masz rację Tak się teraz na szkic do Przemienienia patrzę, faktycznie, co najmniej podobne ... Hmmm, myślę, że kwestia rysunku dotyczy w ogromniej mierze wprawy. To jasne, że na początku, gdy sami tworzymy szkice, korzystamy z posiadanych umiejętności i to wychodzi raz lepiej, raz gorzej; potem dopiero zaczynamy dostrzegać pewne prawidłowości i staramy się do nich stosować. Chodziło Ci o to, że nie mieli styczności z mistrzami/dziełami mistrzów? Jeśli tak, to oczywiście, i szczerze powiedziawszy jest to w jakimś stopniu dobre, gdyż tworzyli coś stałego, ale w innym, kreatywnym po części wydaniu. Jeśli o korzystanie z drukarek itp, to mam trochę inne zdanie na ten temat, bo widzisz, np. ja nie kopiuję i sądzę, że jest to w jakimś stopniu zamykanie łaski działania Ducha Świętego Jest jasnym, że gdy np. ktoś pragnie mieć Kazańską ikonę MP OY , to wtedy nie " wymyślamy", lecz raczej korzystamy z tego, z czego się da; ale zaś, gdy chcemy stworzyć choćby ikonę Chrystusa Pantokratora, zastanówmy się nad tematem, oddajmy go tak, jak interpretujemy, a nie piszmy kreseczka za kreseczką np ikonę IC XC z kościoła św Katarzyny na Synaju Ale to jest tylko to, co ja uważam odnośnie siebie i co stosuję, niech każdy postępuje według tego, co on twierdzi Odnośnie owego muzeum, z wielką chęcią się kiedyś wybiorę