przez Krzysztof » 3 lis 2014, o 10:41
Serafin lub Seraf (z hebr. l.p. שׂרף seraf, l.mn. שׂרפים serafim) – istota biblijna wymieniona w Starym Testamencie przez proroka Izajasza (…) ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł. I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały» (Iz 6, 1-2) Słowa, które wypowiadały serafiny są częścią hymnu Sanctus śpiewanego podczas mszy. Hebrajski rzeczownik שרף (saraf) zwykle łączony jest z czasownikiem להישרף (lehisaref) oznaczającego spalać się, płonąć. W ten sposób sugerowano, że serafini to istoty mające jakiś związek z ogniem (powstały z bezdymnego ognia). Serafowie (i pokrewni im cherubowie) nie pełnili funkcji posłańców Bożych (aniołów). Sama Biblia bowiem nigdzie nie mówi o serafach jako o istotach będących aniołami. To utożsamienie jest znacznie późniejsze (obecne np. w pismach Pseudo-Dionizego Areopagity) i wynika prawdopodobnie z chęci swoistego uporządkowania świata istot nadprzyrodzonych i oddania ich pod władzę jedynego Boga.
Nic nie jest niczyje bo wszystko jest Boga.
