Droga Ikony

Mam na imię Izabella i 4 lata temu zaczęłam iść drogą ikonopisania.
Jak zapewne wielu z Was doświadczyło, pisanie ikon zmienia człowieka, pilnuje i uczy rozróżniać to co ważne od tego co mniej ważne.
Z moich dokonań, przez te 4 lata, nie jestem dumna, choć napisałam już ponad 40 ikon, dalej czuję, że jestem na początku drogi. I pewnie tak już zostanie, bo z każdą napisaną ikoną i z każdą przeczytaną książką o teologii ikony, moje oczy się przemieniają i widzą świat a więc i obrazy inaczej. "Piękno" definiuję teraz zupełnie inaczej niż kiedyś, i dobrze, tak ma być. Oprócz przemiany widzenia rzeczywistości zyskuję niewyobrażalny dla nie wcześniej spokój wewnętrzny.
To swoista terapia gwarantująca wyjątkowy rozwój duchowy!

Dziękuję też Ojcu Jackowi i za Drogę Ikony, i za forum ikonopisarzy (przyda się, prawda?), i za anielską cierpliwość do takich nic-nie-rozumiejących-początkujących, jak ja .

Z serdecznymi pozdrowieniami z Mińska Mazowieckiego,

I.

Witam Cię Izabello...

Witaj Tereso

Witaj, Izabello
Ciekawa jestem Twoich ikon, bo widzę, że przemawia przez Ciebie zbytnia skromność...
Pozdrawiam Cię..

Witaj Olgo, zapewniam cię, że to bynajmniej nie skromność . Dokładnie wiem ile mi brakuje do tego jak chciałabym żeby wyglądało to co tworzę. Przeczytałam twoje "przedstawienie się" i ja też bawię się ceramiką i szkliwieniem razem z moimi córkami.

Czesc : )

Cześć Evagelio, miło mi Cię poznać choć tylko wirtualnie pozdrawiam serdecznie.