Droga Ikony

Moja Droga z Ikoną zaczęła się w 2008. Wtedy dowiedziałam się od Ciebie Jacku, że chęć do napisania ikony daje Pan Bóg.
I nawet mnie przyprowadził. Zapisałam się, bo gdziekolwiek widziałam ikonę wpadałam w obsesję i nie mogłam wzroku oderwać. Ileś lat temu ukończyłam Liceum Plastyczne. Ale to mi niewiele pomaga, bo do ikony trzeba się upokorzyć i pokornie kreseczkę przy kreseczce stawiać. Na początku drogi chciałam eksperymentować ze starymi deskami, ale szybko to porzuciłam jak usłyszałam od Ciebie Jacku, że ikona starzeje się po namalowaniu.
W ikonie najbardziej fascynuje mnie zmysłowość tempery, szał kolorów, odwrócona perspektywa i oczywiście to, że ikony nie da się kontrolować.

Witaj Faustyna
masz rację "ikony nie da się kontrolować".
Tak na marginesie na kurs zapisałam się po wieczornej modlitwie za wstawiennictwem św. Faustyny
Pozdrawiam z serca