OPOWIEŚĆ O FATIMSKIEJ IKONIE NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY NAZYWANEJ „W TOBIE JEDNOŚĆ”
W MIEŚCIE DONIECKU
Ikona Najświętszej Pani naszej Bogurodzicy Dziewicy Marii, nazywana jest „Fatimską” albo „W Tobie jedność”.
Ikona ta jest główną świętością Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w mieście Doniecku. Była ona namalowana na zamówienie Parafii Świętego Apostoła Andrzeja i Kapłańskiego Bractwa Świętego Klemensa Rzymskiego Egzarchatu Doniecko -Charkowskiego Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej.
Takich obrazów Najświętszej Bogurodzicy na całym świecie jest tylko dwa.
Pierwszy przechowywany jest w mieście Puszkinie w Obwodzie Leningradzkim (Rosja) w Kościele Rzymskokatolickim, którego opatem jest ojciec Nikołaj Burgos. Idea namalowania takiej ikony zrodziła się u ojca Nikołaja i pewnego prawosławnego ikonografa jako apel o jedność wszystkich chrześcijan poprzez kult Przenajświętszej Dziewicy w świetle Jej Fatimskich Proroctw. Pomysł namalowania oraz samą kompozycję ikony błogosławiła jeszcze za życia siostra Lucia (Dos Santos), jedna z fatimskich pastuszek, ostatni świadek ukazania się Bogurodzicy w Fatimie. Drugi obraz tej ikony jest przechowywany w mieście Doniecku, na dalekim Wschodzie Ukrainy. Idea namalowania takiej ikony dla Ukrainy zaświtała u pewnego greckokatolickiego duchownego z Doniecka. Myśl ta pojawiła się u niego 13 maja 2010 roku w czasie sprawowania Mszy Świętej. W tym roku, dokładnie tego właśnie dnia, w Cerkwi Wschodniej przypadało święto Podniesienia Pańskiego a także w ten sam dzień Ojciec Święty Benedykt XVI pielgrzymował do Fatimy.
Duchowny w swoim sercu usłyszał głos: „należy namalować Fatimską ikonę Bogurodzicy, którą zwą także „W Tobie jedność”, poświęcić ją w Fatimie oraz w tych miejscach, gdzie były objawienia Bogurodzicy, poprosić Ojca Świętego o poświęcenie ikony a potem nosić ją po Ukrainie dla błogosławieństwa oraz uświęcenia ziemi naszej i narodu Bożego”. Uznawszy za niewłaściwe rozmyślanie o tym pomyśle zaraz po Mszy, ojciec sam rzekł do siebie: „idea dobra, lecz lepiej będzie pomyśleć o tym później, nie teraz”.
Odprawiwszy Mszę i pożegnawszy naród, duchowny zajął się sprawami plebanii, miał kilka spotkań i zupełnie zapomniał o swoim pomyśle. Dopiero późno wieczorem w domu, przeglądając pocztę i nowinki, zwrócił uwagę na to, że jest dzisiaj 13 maja i jest to rocznica Objawień Fatimskich.
Po długich modlitwach i rozmyślaniach, narad z braćmi-duchownymi oraz biskupem, kapłan przyjął tę ideę jako osobiste objawienie, dane tylko jemu i modlił się do Najświętszej Bogurodzicy o pomoc w realizacji swoich zamierzeń.
Egzarcha Doniecko-Charkowski, biskup Stiepan Mieńjok, błogosławił powstanie Maryjnego Centrum Najświętszej Bogurodzicy Fatimskiej w Doniecku i stwierdził, że ta ikona powinna stać się główną świętością Sanktuarium. Było również zadecydowane, że na ołtarzu głównym przyszłego Centrum codziennie winny być sprawowane dwie Eucharystie: w obrządku wschodnim i zachodnim jako symbol jedności w Kościele Katolickim.
13 sierpnia 2010 roku odbyła się modlitwa do Najświętszej Bogurodzicy, w czasie której w drodze losowania spośród pięciu kandydatów został wybrany mistrz malarstwa, któremu będzie złożone zamówienie na namalowanie ikony. Bogurodzica w losowaniu wskazała na Annę Bojko z Zakarpacia. Rozpoczęła się zbiórka środków na namalowanie ikony.
7 września mistrzyni pędzla rozpoczęła prace nad ikoną. W naszej Świątyni, w mieście Doniecku, od tego momentu przed każdą Mszą Świętą była odmawiana litania do Najświętszej Bogurodzicy Fatimskiej w intencji szybkiego namalowania ikony.
15 listopada 2010 roku praca nad ikoną Fatimską Najświętszej Bogurodzicy „W Tobie jedność” została ukończona i 18 listopada 2010 roku, przebywszy 1300 kilometrów z Użgorodu do Doniecka przez całą Ukrainę, dostarczona została do naszej Świątyni.
Fatimska ikona „W Tobie Jedność”
12 grudnia 2010 roku, w przeddzień dnia pamięci Świętego Apostoła Andrzeja – niebiańskiego patrona naszej Parafii –zdarzyło się wspaniałe oraz pamiętne wydarzenie, które wstrząsnęło nami wszystkimi. Na szkle ochronnym, pokrywającym ikonę, pojawiły się kontury obrazu ikony, które ukazały się na tym szkle jako cudowny obraz, bez jakiejkolwiek ingerencji człowieka. Oprócz konturów figury Bogurodzicy, pojawienie się których można by jeszcze objaśnić jako rezultat chemicznego oddziaływania na siebie farb ikony i szkła, w centrum ikony na tle medalionu ze słowem „serce”, napisanym w języku cerkiewnosłowiańskim, pojawił się wizerunek ludzkiego serca, którego absolutnie brak na samej ikonie, jednak jest symbolicznie przedstawione jako medalion, opleciony cierniową koroną. Medalion ten, według pomysłu twórców ikony symbolizuje także cierpiące za grzechy ludzkości Niepokalane Serce Bogurodzicy. Niewidzialna boska ręka cudownym sposobem przedstawiła to Serce na szkle ikony. 22 grudnia 2010 roku w dzień Święta Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Bogurodzicy, w mieście Zaporożu, w Konkatedrze Diecezji Charkowsko-Zaporoskiej Kościoła Rzymskokatolickiego na Ukrainie, jednocześnie przez dwu biskupów – rzymskokatolickiego i greckokatolickiego, jako symbolu jedności w Kościele Katolickim – ikona został uroczyście poświęcona.
1 lutego 2011 roku ikona razem ze szkłem, na którym znalazło się cudowne odbicie, rozpoczęła wędrówkę po parafiach Obwodu Donieckiego dla zbiórki środków na budowę Sanktuarium.
Podczas wędrówki pojawiają się świadectwa o otrzymaniu rozlicznych łask od Boga po szczerej i serdecznej modlitwie przed ikoną.
Latem 2011 roku odbyła się pielgrzymka ikony do Ziemi Świętej. Boska Liturgia i modlitwa w intencji ikony zostały odprawione w Nazarecie, Betlejem, Jerozolimie ( w Kościele Grobu Pańskiego i Wniebowzięcia Bogurodzicy) oraz w innych miejscach związanych z ziemskim życiem Bogurodzicy.
17 stycznia 2012 roku w mieście Kijowie delegację Kapłańskiego Bractwa Świętego Klemensa Rzymskiego i Maryjnego Centrum Najświętszej Bogurodzicy Fatimskiej na Doniecczyźnie przyjął Świątobliwy Światosław, Naczelny Arcybiskup Kijowsko-Galicki, Patriarcha, Ojciec i Głowa UGKC (Ukraińskiej Greckokatolickiej Cerkwi). Jego Świątobliwość wygłosił modlitwę błogosławieństwa i pokropił wodą święconą Fatimską ikonę Bogurodzicy, (główne sanktuarium Centrum), która w czerwcu zeszłego roku odbywała już pielgrzymkę po świętych miejscach Izraela.
18 lutego 2012 roku w swojej rezydencji na Fanarze, w Stambule, Turcja. Jego Przewielebność Bartolomeusz Pierwszy, Arcybiskup Konstantynopola – Nowego Rzymu i Patriarcha Ekumeniczny przyjął delegację Kapłańskiego Bractwa Świętego Klemensa Rzymskiego Egzarchatu Doniecko-Charkowskiego Cerkwi Greckokatolickiej. Delegacja przebywała w Stambule z błogosławieństwem Jego Świątobliwości Patriarchy Światosława Szewczuka, Ojca i Głowy Ukraińskiej Greckokatolickiej Cerkwi. Podczas audiencji Jego Świątobliwość poprzez unikalną ekumeniczną ikonę Fatimską Najświętszej Bogurodzicy „W Tobie jedność” przekazał błogosławieństwo dla wszystkich chrześcijan, czczących Marię jako Bogurodzicę Dziewicę. Jego Świątobliwość zaniósł przed tą ikoną swoje modlitwy i zapewnił, że pragnienie oraz potrzeba jedności wszystkich chrześcijan zajmują szczególne miejsce w jego sercu i jego modlitwach. Oprócz tego w te dni członkowie delegacji z błogosławieństwem Patriarchy Bartolomeusza przebywali w miejscach świętych Konstantynopola, związanych z objawieniem Najświętszej Bogurodzicy – w Włacheryńskiej Świątyni, gdzie objawił się cud Jej Szaty i w Monastyrze Malownicze Źródło w Bałuklinie. Tutaj zostały wzniesione modlitwy przed Fatimską ikoną Bogurodzicy za jedność wszystkich chrześcijan oraz błogosławieństwa dla tych, którzy modlić się będą przed tą ikoną.
27 lutego 2012 roku w mieście Krakowie w swojej rezydencji Fatimską Ekumeniczną ikonę Najświętszej Bogurodzicy „W Tobie jedność” błogosławił Jego Świątobliwość Stanisław Kardynał Dziwisz, Arcybiskup Krakowski.
Kardynał Dziwisz, jako osobisty sekretarz Błogosławionego Jana Pawła II, był bezpośrednim uczestnikiem oraz świadkiem wszystkich modlitw, związanych z Objawieniami Fatimskimi i Ojcem Świętym.
W odpowiedzi na naszą prośbę On z radością i bez zbędnej zwłoki zgodził się pobłogosławić Fatimską ikonę Najświętszej Bogurodzicy, zwaną „W Tobie jedność”. Jego Świątobliwość podarował dla umieszczenia na ikonie rosarium, które było osobistą własnością Błogosławionego Jana Pawła II, jako znak Jego orędownictwa, modlitw i błogosławieństwa. Rosarium to w pięknej ramie stale znajduje się teraz przy ikonie.
Od 15 do 22 marca 2013 roku w Polsce przebywała Delegacja Egzarchatu Doniecko-Charkowskiego UGKC. Delegacji przewodniczył Jego Świątobliwość Biskup Stefan (Mieńjok), Egzarcha Doniecko-Charkowskiej UGKC. Przyczyna, która wezwała ojców do tak długiej podróży, okazała się zupełnie niespotykaną. Teraz ikona przygotowuje się do wielodniowej pielgrzymki do Maryjnych miejsc w Europie od Polski do Fatimy. Według zamierzeń ojców pierwszym punktem pielgrzymki europejskiej powinna zostać Częstochowa. Z pokorną prośbą o pobłogosławienie ikony Fatimskiej u podnóża Klasztoru Częstochowskiego ojcowie przybyli na Jasną Górę.
16 marca, w sobotę przed uroczystą Liturgią, ikonę Fatimską ustawiono przed ołtarzem Kaplicy Bogurodzicy Częstochowskiej. Tego dnia uroczystą Liturgię przed cudownym Obrazem Matki Bożej Częstochowskiej oraz Obrazem Fatimskiej Bogurodzicy odprawili arcybiskup i metropolita Częstochowy Wacław Depo oraz Egzarch Doniecko-Charkowski biskup Stefan (Mieńjok) w obecności duchownych z Ukrainy i Polski. Po nabożeństwie , zgodnie z propozycją Ojca Przeora dokonał się „święty pocałunek”: ikonę Fatimską podczas modlitw zbliżono do ikony Częstochowskiej aby ją poświęcić oraz pobłogosławić. Dla tego celu kapłani weszli do capelli braci Klasztoru Częstochowskiego, do specjalnego pomieszczenia, z którego jest dostęp do Cudownego Obrazu.
Następnego dnia ikona Fatimska przebywała w gościnie u arcybiskupa i Metropolity Przemysko-Warszawskiej UGKC Iwana Martyniaka. Biskup z radością oraz miłością także pobłogosławił Ikonę i zamierzenia członków KapłańskiegoBractwa Świętego Klemensa Rzymskiego w związku z pielgrzymowaniem Ikony. Po Liturgii setki parafian katedralnego Soboru Przemienienia pozostało przed Ikoną Fatimską i sami otrzymali od Niej liczne błogosławieństwa.
21 marca Ikona Fatimska gościła w Sanktuarium Fatimskim – Polskiej Fatimie – w Zakopanem. Tutaj też została spełniona Święta Eucharystia przed cudowną Fatimską Statuą Bogurodzicy w intencji pielgrzymki ikony oraz błogosławieństwa dla ludzi, którzy będą się przed nią modlić. W czasie Liturgii ikona zasiadała na tronie biskupim jako Pani, dopóki ojcowie odprawiali modlitwy.
Potem, na prośbę Przeora Jasnej Góry, Ikona Fatimska znajdowała się w Klasztorze Jasnogórskim do końca miesiąca maja, dając możliwość wielu pielgrzymom, przybywającym do Częstochowy, wznieść swoje modlitwy do Matki Bożej nie tylko przed Cudownym Obrazem, lecz także przed Fatimskim z Doniecka.
Aktualnie przygotowywana jest wielka pielgrzymka ikony po Sanktuariach Maryjnych Europy. Od wiosny 2014 roku Ikona odwiedzi Trewir, Niemcy. Chiton (suknia) Pana naszego Jezusa Chrystusa, w Trewirze najczęściej nazywany tuniką Pana. Kolonia, Niemcy. Moc trzech wilków. Aachen, Niemcy. Relikwiarz Najświętszej Bogurodzicy – chiton (sukienka) Bogurodzicy, pieluszki oraz pas Pana. Altötting, Niemcy. Cudowna ikona Bogurodzicy, która wskrzesiła utopionego młodzieńca.
Kevelaer, Północna Westfalia, Niemcy. Cudowny Obraz Matki Bożej pod wezwaniem „Pocieszycielki strapionych”. Paryż, Katedra Notre Dame. W Katedrze Paryskiej Matki Bożej (Notre Dame) przechowywana jest jedna z największych świętości świata chrześcijańskiego: Wieniec Cierniowy Zbawiciela – ten sam, który żołnierze włożyli na głowę Jezusa Chrystusa, pogłębiając Jego cierpienia.
Chartres, Francja. Miasto, gdzie przechowywana jest suknia (sancta camisia) Bogurodzicy. Lourdes, Francja. Montserrat, Hiszpania. Garabandal, Hiszpania. Fatima, Portugalia. La Salette, Alpy Francuskie. Turyn, Włochy. Całun Pana naszego.
Mentorelle, Rzym, Italia. Cudowny obraz Najświętszej Bogurodzicy. Loretto, Włochy. Dom Najświętszej Bogurodzicy. Mariazell , Austria. Medjugorje , Bośnia i Hercegowina. Góra Afon, Grecja. Sad Najświętszej Bogurodzicy – półwysep z dwudziestoma monastyrami, znajdującymi się pod opieką Matki Bożej. Miejsce, w którym znajduje się wielka liczba Jej cudownych ikon. Europejska pielgrzymka Ikony Fatimskiej zakończy się audiencją u Ojca Świętego w Rzymie, którego będziemy prosić o pobłogosławienie Ikony.
I, ostatecznie, Ikona winna otrzymać swoje stałe miejsce w odrębnym Maryjnym Centrum Duchowym na Jej cześć na Donieczczyźnie. W Centrum tym codziennie odprawiana będzie Święta Eucharystia w dwu obrządkach – wschodnim i zachodnim – na znak naszej jedności, na znak Miłości Bożej do wszystkich wiernych, na znak szczególnego miejsca Bogurodzicy na ziemi naszej.
Modlimy się, ażeby Matka Boża inspirowała nas wszystkich do miłości, do posłuszeństwa Ojcu Świętemu oraz Cerkwi, do spełnienia zapowiedzi Pańskich, do pragnienia jedności z samym Panem naszym Jezusem Chrystusem.
Modlimy się, ażeby Pan Bóg zgodnie z modlitwami Matki Swojej pomógł nam zrealizować nasze zamierzenia.
FATIMSKA IKONA BOGURODZICY
Historia powstania wizerunku
Ojciec Aleksandr Burgos
Carskoje Sieło (Sankt-Petersburg)
Tajemnica Światła, jakim jest Bóg.
Fatima i Rosja.
Ścisły związek posłania Fatimy z Rosją pobudził już wielu ludzi do współpracy przy rozpowszechnianiu przesłania Bogurodzicy na rosyjskiej ziemi. Ikona Fatimskiej Matki Bożej, którą tutaj wam przedstawiam, jest symbolem, podkreślającym jeszcze raz predyspozycję Matki Bożej do Rosji, szczególnie przejawiającą się w Jej objawieniu 13 czerwca 1917 roku w Fatimie (Portugalia) i w lipcu 1919 roku w Tuje (Hiszpania), kiedy to Ona przepowiedziała straszną komunistyczną przyszłość Rosji oraz o następnym Jej zwróceniu się do Boga zaraz po tym, jak Papież poświęcił ją niepokalanemu Sercu Bogurodzicy. Ona także służy jako przypomnienie o tym, jak w następstwie tych objawień na przestrzeni dziesiątków lat miliony ludzi modliło się za Rosję, tak że na całej kuli ziemskiej zrodziła się miłość do tego państwa oraz powstały modlitwy za nią. W tym sensie Ikona może pomóc Rosji spłacić ten duchowy dług oraz wyrazić swoją wielką wdzięczność Pani Fatimskiej.
Powstanie Ikony
Myśl namalowania tej ikony zrodziła się podczas mojej podróży do Moskwy w roku dwutysięcznym, ale na poważnie projekt zaczął dojrzewać dopiero w końcu 2002 roku, kiedy rozpocząłem swoją posługę kapłańską w Rosji. W pierwszej kolejności zasięgnąłem opinii kilku petersburskich kapłanów (duchownych), zakonnic oraz wiernych, którzy uduchowili mnie i wsparli w realizacji tego planu. Potem, w ciągu kilku miesięcy, zajmowałem się poznaniem ikonografii Matki Bożej oraz istniejących wizerunków Pani Fatimskiej.
Fatima i Coimbra
Istnieją dwa podstawowe typy takich wizerunków, którymi, faktycznie, okazały się dwa obrazy, znajdujące się na półce z książkami w pokoju siostry Lucii: obraz Fatimskiej Bogurodzicy, znajdujący się w „Kapelinje” (w maleńkiej kapliczce, w miejscu gdzie było objawienie) oraz obraz Niepokalanego Serca Maryi w Coimbrze. Ten ostatni obraz wywarł największy wpływ na powstanie opisywanej tu Ikony dlatego, że jak mi się wydało, bardziej odpowiadał on ikonografii Bogurodzicy oraz w związku z poświęceniem Rosji Niepokalanemu Sercu. Wspólną dla obydwu wizerunków jest trochę dziwna forma twarzy oraz całego obrazu Panny Maryi, biały kolor jej szat oraz narzutki, różaniec jak też wisząca na piersi kula – symbole, które znajdowały się na Ikonie. Z Coimbirskiego obrazu została wzięta obwódka, będąca szlaczkiem na brzegu narzutki oraz centralne położenie serca, otoczonego cierniami. W końcu, kiedy projekt został przeze mnie już przemyślany, napisałem do siostry Lucii do Klasztoru Coimbirskiego, ażeby poznać jej pogląd. Odpowiedziała mi matka przełożona (przeorysza), przesyłając mi potrzebne informacje oraz wspierając mój projekt.
Malarz ikon zaczyna pracę
W tym czasie o. Igor Czabanow przedstawił mi prawosławnego malarza ikon, zgadzającego się projekt zrealizować i obydwaj wzięliśmy się do pracy z takim zamierzeniem: jeżeli ikona spodoba się katolickiemu duchownemu oraz rosyjskiemu artyście, trzeba będzie uznać, że cel osiągnęliśmy. Od tego momentu malarz ikon zabrał się za dogłębne przestudiowanie istniejącej literatury o Fatimie, modlił się, przeżył różne choroby, zetknął się z wieloma konkretnymi przeciwnościami i po dwu latach pracy zakończył tę cudowną Ikonę Fatimskiej Matki Bożej.
Siostra Lucia zobaczyła Ikonę
W długim czasie tworzenia ikony siostra Lucia z różnych powodów otrzymywała fotografie, ukazujące ewolucje procesu jej powstawania. Chociaż zwykle odpowiadała mi przeorysza, rozumiałem to tak, że ona zawsze pokazywała zdjęcia Siostrze Lucii, ponieważ odpowiadała mi w liczbie mnogiej – „podoba się nam”, – ja zaś kontynuowałem rozpoczęte dzieło. W każdym przypadku, ażeby upewnić się w poprawności mojego przypuszczenia po śmierci Siostry Lucii napisałem do Siostry Marii Selinie, przeoryszy Klasztoru Coimbirskiego, pytając ją: „Czy ja mogę powiedzieć, że Siostrze Lucii Ikona się podobała?” Ona dała mi pozytywną odpowiedź, potwierdzając, że Siostra Lucia widziała fotografie i Jej podobało się to, co działo się w Petersburgu. Żal, że ona umarła, nie zobaczywszy pracy w stanie zakończonym.
Pani, jaśniejąca bardziej niż Słońce
Rzecz dotyczy dużej ikony, godnej bycia ikoną ołtarza głównego w Cerkwi, albowiem Matka Boża, pokazana tutaj tylko do pasa przypomina zwykłe prawosławne ikony, szeroko znane w Rosji, na przykład, ikonę Włodzimierskiej lub Kazańskiej Matki Bożej. Razem z tym podstawową cechą charakterystyczną ikony jest to, że jest ona pełna światła. A przecież właśnie Pani Fatimska była pełna światła, – tego światła, które, jak mówił pastuszek Franciszek „jest Bogiem”. Błogosławiona, znaczy napełniona Panem i w Fatimie Ona pełna światła. Pani jaśniejsza od Słońca. To doskonale zbliża Fatimę do teologii Ikony. Funkcjonuje przekonanie, że pierwszą ikoną każdego malarza ikon powinna być Ikona Przeobrażenia Pańskiego. To dla zrozumienia tego, iż ikona powinna przybliżać świat boży do świata ludzi, światło Boże do Ziemi, blask Boży do białego odzienia przeobrażonego rozsławionego Chrystusa. To samo dotyczy Pani Fatimskiej.
Serce, otoczone cierniami
W środkowej części ikony znajduje się medalion ze słowem „serce” w stylu cerkiewnosłowiańskim. Szczegół ten zaproponował Iwan Lwowicz, ażeby ominąć trudność powstającą podczas przedstawiania serca na ikonie, co prawosławny pogląd określa jako coś zanadto zmysłowego (cielesnego). W tym czasie tak samo jak litery, mówiąc o samym realizmie Serca Maryi, wyrażają ją symbolicznie, zgodnie z tradycją ikonograficzną. Serce otoczone cierniami ukazuje miłość Maryi do ludzi oraz ból, powodowany niedostatkiem miłości ludzi do Boga. Jako środek przeciwko temu bólowi Maryja proponuje nam różaniec, który trzyma w swoich rękach. Malarz ikon zechciał przedstawić go za pomocą koloru fioletowego, wyrażając w ten sposób myśl o krzyżu, który nieść powinien każdy chrześcijanin, chcący naśladować Pana. W ten sposób ten różaniec, zabarwiony fioletową barwą, wyraża sobą jakby samo sedno objawienia Fatimy, zawarte w słowach „Modlitwa i skrucha”.
Ekumeniczna misja Ikony
Na ikonie oprócz tradycyjnych liter greckich MP ΘY, wskazujących na Boże Macierzyństwo Maryi znajdują się jeszcze dwa napisy. Górny przedstawia sobą tytuł ikony „Obraz Niepokalanej Pani naszej Bogurodzicy Fatimskiej”. Na dole zaś, z lewej strony dużymi literami napisano „W Tobie Jedność”.
Te ostatnie słowa przypominają nam o ekumenicznej misji Ikony, namalowanej wspólnym wysiłkiem katolickiego duchownego i prawosławnego malarza ikon z zamiarem stworzenia takiego obrazu, przed którym mogliby się modlić zarówno katolicy, jak i prawosławni. W niej są wyrażone dwa ważne ekumeniczne momenty, ekumenizm serca Maryi oraz ekumenizm męczeństwa – one oba są ściśle związane z przesłaniem Fatimy.
W rzeczy samej nie można zaprzeczyć, że nas wszystkich mieszkających w Rosji, w szczególny sposób wiąże miłość do Maryi, tak samo jak oczywistym jest, że my wszyscy mamy swoje „miejsce” w Jej Macierzyńskim Sercu i wszyscy w Nim jesteśmy zjednoczeni. Oprócz tego wezwanie do jedności , zawarte w tej Ikonie, związane jest z ekumenizmem tego męczeństwa, o którym mowa jest w Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, kiedy mówi się o męczeństwie Cerkwi w dwudziestym wieku.
Znając historię Rosji, w szczególności zaś to, iż w więzieniach sowieckiego GUŁAG-u my, prawosławni i katolicy – cierpieliśmy razem, najpierw połączeni przyjacielskimi związkami, nikt nie może wątpić w to, iż do męczenników pojawiających się w Objawieniach fatimskich pastuszków, odnoszą się wierni obu religii. Ikona Matki Bożej Fatimskiej przedstawiona w tym sensie służy jedności Cerkwi w osobie Maryi, objawionej w Fatimie.
Miejsce i czas czczenia Ikony
24 lipca 2006 roku Ikona była w podniosłej atmosferze poświęcona przez katolickiego Arcybiskupa Moskwy i umieszczona w Carsko Sielskim kościele katolickim Jana Chrzciciela jako znak Patronki Maryi. I nieprzypadkowo, przecież trzy lata wcześniej Parafia Jana Chrzciciela została poświęcona Sercu Maryi, do której zanoszone były modlitwy o zwrot tego skonfiskowanego w 1938 roku przez komunistów kościoła parafialnego. I oto 24 lipca 2006 roku w dzień Jana Chrzciciela, to jest w Święto parafialne, kościół został oddany. Przy czym wspaniałym okazało się zdarzenie, iż dopiero w tym, 2006 roku, 24 lipca wypadała sobota, przypadająca po drugiej niedzieli po Zielonych Świątkach i dlatego właśnie dzień ten jest świętem Niepokalanego Serca Maryi.
W każdym bądź razie pomysł zawarty jest w tym, aby – jeżeli ta Ikona według życzenia Bogurodzicy będzie czczona – zbudować Jej w przyszłości niewielką drewnianą kapliczkę, która dałaby początek sanktuarium Pani Fatimskiej w Rosji.
Święto Ikony odprawiane jest 13 lipca, w dzień, w którym Matka Boża w swoich objawieniach w Fatimie mówiła o Rosji.
Poświęcenie oraz czczenie Ikony
Stopniowo Ikona Fatimskiej Bogurodzicy gromadzi coraz większą liczbę wielbicieli wśród wiernych, nawet wydaje się, że Święta Pani okazuje jej określone preferencje.
W dniu dzisiejszym można już wskazać trzy znaczące daty tego pierwszego roku Jej narodowego uczczenia.
24-tego lipca2006 roku Ikona była poświęcona w podniosłej atmosferze przez katolickiego Arcybiskupa Moskwy oraz umieszczona w Carsko Sielskim kościele katolickim Jana Chrzciciela jako znak Patronki Maryi. I nieprzypadkowo, przecież trzy lata wcześniej Parafia Jana Chrzciciela została poświęcona Sercu Maryi, do której zanoszone były modlitwy o zwrot tego skonfiskowanego w 1938 roku przez komunistów kościoła parafialnego. I oto 24 lipca 2006 roku w dzień Jana Chrzciciela, to jest w Święto parafialne, kościół został oddany. Przy czym wspaniałym okazało się zdarzenie, iż dopiero w tym, 2006 roku, 24 lipca wypadała sobota, przypadająca po drugiej niedzieli po Zielonych Świątkach i dlatego właśnie dzień ten jest świętem Niepokalanego Serca Maryi.
13 lipca 2006 roku, to jest w dzień swojego Święta – albowiem był to dzień, w którym Bogurodzica w swoich objawieniach w Fatimie mówiła o Rosji – Ikona była uroczyście przeniesiona do przeznaczonej w tym kościele dla niej malutkiej kapliczki. W ceremonii brali udział członkowie petersburskiej grecko-katolickiej parafii (to jest parafii katolików obrządku bizantyjskiego), którym w szczególności było zlecone przeniesienie Ikony. W ten dzień my wszyscy, katolicy obrządku łacińskiego oraz bizantyjskiego, wspólnie modliliśmy się na różańcach, wspólnie uczestniczyliśmy w Mszy Świętej a na zakończenie wspólnie odśpiewaliśmy hymny na cześć Najświętszej Maryi Panny.
W końcu, 7-go października, w Święto modlitwy Różańcowej, Najświętsza Maryja Panna postanowiła zebrać wokół swojej Ikony wielu europejskich biskupów. Jej malutka kapliczka w Carskim Siole nieoczekiwanie stała się miejscem zupełnie wyjątkowego pielgrzymowania: oddać cześć Ikonie przybyli zebrani w Sankt-Petersburgu prezydenci europejskich konferencji episkopatów. Monsignore Aldo Gjordano, Prezydent Generalny CCEE (Consilium Conferentiarum Episcoporum Europae) zaśpiewał: „Bądź pochwalona Królowo Niebieska” na znak czci do Ikony. Do niego dołączyli pozostali kardynałowie oraz biskupi, przedstawiciele 30 Episkopatów. Prezydent Konferencji Episkopatu Portugalii przejawił szczególne zainteresowanie i zechciał przekazać w imieniu katolików portugalskich swoją wysoką ocenę Ikony.
Wszystkie te manifestacje wokół Ikony przekonują nas do oryginalnego projektu: jeżeli Najświętsza Maryja Panna życzy sobie, aby Ikona była w stopniu dostatecznym czczona, to w przyszłości zostanie zbudowana maleńka kaplica, która w swojej kolejności stworzy podwaliny pod Sanktuarium Fatimskiej Najświętszej Maryi Panny w Rosji.
Modlitwa
O, Fatimska Matko Boża, Której matczyne przesłanie pozwala nam swobodnie uczestniczyć w ratowaniu ludzi poprzez pośrednictwo modlitwy Różańca Świętego, zanoszenia dzieł pokuty oraz poświęcenia naszego życia Twojemu Niepokalanemu Sercu! Prosimy Ciebie, ażeby podobnie jak trzem pastuszkom, którym się ukazałaś, podarowała nam swoją Łaskę, którą jest sam Bóg oraz aby oświeceni blaskiem Łaski Bożej uczestniczyli w zwróceniu się narodu Rosji do wiary, w jego zjednoczeniu się w Jedynej Cerkwi Chrystusowej, w celebracji Twojego Niepokalanego Serca na tej ziemi, zaufanego Ci w sposób szczególny. Prosimy Ciebie o zaniesienie przed Pana naszego Jezusa Chrystusa, naszego Jedynego Zbawiciela, który z Ojcem i Duchem Świętym jest Jedynym Panem, Jedynym Bogiem oraz Jedyną Trójcą Przenajświętszą. Amen.
WIEM, ŻE PRZYDAŁOBY SIĘ ZDJĘCIE, ALE NIE POTRAFIĘ GO WKLEIĆ.
