Droga Ikony

Hej!

oto pierwsza ikonka z jaką się zmierzyłam

a to druga moja próba

Wiem, że Pneumatofora to nie jest typowe przedstawienie ikony, ale to miał być prezent i tematycznie/estetycznie najbardziej akurat to pasowało

Podziwiam i gratuluję, wiem, że się dopiero uczysz, druga Twoja praca zainspirowała mnie i postaram się z nią "zmierzyć".

Dziękuję

Uczę się i nastawiam się na naprawdę dłuuuuuuuugą naukę. Nie spieszno mi. Oczywiście chciałabym móc tworzyć coś obiektywnie pięknego, ale obecnie cieszę się samym procesem pracy nad ikoną. Trochę tak jak w wędrowaniu liczy się sama droga bardziej niż cel. Oczywiście wiele razy frustruje mnie mój brak umiejętności, ale staram się radzić sobie z tym

Gratuluję wytrwałości. Namalowałeś dwie piękne prace - obrazy inspirowane ikoną.

Teraz pora na ikonę

Spróbuj namalować kopię reprodukcji starej ikony. Najpierw kilka razy narysuj tą ikonę. Zwróć uwagę na oczy, powieki, nos, usta, itp.

A przede wszystkim: na linie - na łuki, które budują całość. To właśnie linia nadaje dynamikę w ikonie, nie ma w niej linii rozedrganych, nieregularnych - wszystko jest wyważone i płynne.

Hmmm, zephyr7-przejrzałam tę stronkę i nie mogę znalezć Twoich prac, a jestem bardzo ciekawa , szczególnie tej pierwszej "ikonki"

Dziękuję za rady zephyr7 Z tymi liniami to faktycznie wyzwanie jest. Dużo we mnie rozedrgania, to prawda. Myślę jednak, że z czasem to się uspokoi... może

Jeżeli uda mi się popełnić kolejne inspirowane malarstwem ikonograficznym prace, to też się będę cieszyć, bo cieszy mnie proces. Nie musi to być ikona sensu stricte, ale bardzo dobrze jest wiedzieć co jest czym i do czego można zmierzać. Także każda uwaga naprowadzająca na pewien kierunek, jest cenna

Po pierwsze kreska. Ćwicz rękę w rysunku. Weź dobry rysunek jednego elementu (np. ze strony Pracowni Św. Andrzeja http://www.atelier-st-andre.net/en/page ... style.html) i ćwicz. Ołówkiem czy pędzlem (dobry jest czarny tusz) najpierw kreski, fale, spirale czy okręgi - jeden przy drugim - potem oczy, usta, nos, uszy, dłonie, stopy - jak najwięcej. Potem całe oblicza, szaty, górki. Wyćwicz rękę tak, żeby łuk kreślony w prawo i kreślony w lewo był perfekcyjny - cieniutki na końcach i najgrubszy w środku - litera C i jej lustrzane odbicie, i łuk na górze i łuk na dole.
Po drugie nauka pisania ikon wymaga relacji mistrz - uczeń. Bez tego brnie się na manowce. Dlatego bardzo dziękuję forumowiczom za korekty prac bo tylko w ten sposób można zobaczyć swoje błędy. Śmiało przedstawiaj tu swoje prace.
I po trzecie modlitwa, pokora i pracowitość. Ogromną pułapką jest próżny samozachwyt nad sobą. Gdy gdoś poświęca czas na korektę czyli konstruktywną ocenę ikony, to nie ocenia ikonopisa. Uwagi, rady i wskazówki są bezcenne i za to trzeba dziękować, a wdzięczność najlepiej wyrazić w modlitwie
Po czwarte jeśli czerpiesz wiedzę z wielu źródeł to pamiętaj, że istnieje wiele, często wykluczających się, receptur na grunt, sankir, werniks, medium .... praktycznie na wszystko. Nie próbuj wszystkiego bo stracisz czas i energię.
Jeśli w pobliżu nie masz pracowni to możesz skorzystać z lekcji pracowni Św. Andrzeja http://www.atelier-st-andre.net/fr/page ... sapas.html. Płytka idzie tydzień.
Bardzo, bardzo polecam konferencje, które przygotował ks. dr hab. Dariusz Klejnowski-Różycki viewtopic.php?f=23&t=445

Wielkie dzięki za rady i za linki!

...